door Aad Twigt

Wie bestuurt onze stad: de politiek gesteund door het ambtelijk apparaat of de vastgoedwereld met de projectontwikkelaars? Hoogste tijd voor de Rotterdammers om zich dit serieus af te vragen. Want behalve met de perikelen rond Feijenoord City krijgen we nu ook te maken met een nieuw omstreden plan: een woonwijk bouwen op de groenstroken langs de Parkhaven. Daar waar de Euromast staat.

Dit laatste plan is bij het gemeentebestuur ingediend als een unsolicited proposal. Dit is een ongevraagd bouwvoorstel van de vastgoedondernemer, in dit geval de ontwikkelingscombinatie Parkhaven Partners. De gemeente staat open voor dergelijke marktinitiatieven omdat zij zo snel mogelijk zo veel mogelijk wil bouwen.

Bij het indienen van een zo genoemd ongevraagd voorstel zijn er wel een tweetal cruciale toetsingseisen. 

Ten eerste moet diegene die met zo’n voorstelt komt zich eerst goed op de hoogte stellen of zijn plannen wel passen binnen de kaders van gebiedsvisies en bestemmingsplannen die al eerder voor dat gebied zijn opgesteld. Of gaat het al zover dat de projectontwikkelaar zich daarvan niets hoeft aan te trekken, omdat hij al vooraf met een  verantwoordelijke en bouwgrage wethouder een handjeklap heeft gedaan? De gemeente zal dan alle visies wel opzij zetten om dit plan mogelijk te maken en ook het vigerende bestemmingsplan gaan wijzigen?

De tweede toetsing is: zijn er benadeelden door de voorgestelde plannen?

Het wordt langzamerhand pijnlijk duidelijk dat in dit geval de aanvrager al vooraf kon rekenen op steun van de wethouder en zijn ambtenaren.

Men heeft totaal geen rekening gehouden met onder meer het Coalitieakkoord 2018-2022, de Gebiedsvisie Hoboken 2030, de Monumentenverordening  Rotterdam 2003, Rotterdam gaat voor groen, Erfgoednota en de vastgestelde Riviernota’s.

En men is totaal voorbij gegaan aan het geldend bestemmingsplan, nog pas van 2014 (!) waarin zeer duidelijk omschreven staat dat bebouwing op deze groenstroken niet is toegestaan. Kan de Rotterdamse burger nog wel vertrouwen op de door de Raad genomen besluiten? Dat is dan toch een logische vraag.

700.000 toeristen per jaar

Bij de tweede toetsing is er geen rekening gehouden met:

 * de duizenden gebruikers van ons stadspark met de daarbij behorende groenstroken waar de bebouwing moet plaats vinden.

 * het verlies van de dominante uitstraling van de Euromast, zoals deze beschreven staat in de monumentenbeschrijving van deze toren.  

 * de toeristische ondernemers van onder meer de minigolfbaan, die er al ligt sinds 1939, de pannenkoekenboot, de berenboot en de splashbus. Meer dan 700.000 toeristen per jaar bezoeken dit gebied.

 * de 7000 fietsers die per dag door de Maastunnel fietsen. In plaats van door een schitterende bomenrij naar en van het stadscentrum te fietsen zullen zij het hierna moeten doen met het uitzicht op beton, staal en glas.

Weg 300 bomen

Andere aspecten om tegen deze plannen te zijn is het verlies van meer dan 300 bomen en ander groen dat verdwijnt. Dit op een plaats waar zij van cruciaal belang zijn tegen de uitstoot  van stikstof en fijnstof, veroorzaakt door het drukke verkeer rond het Drooglever Fortuinplein en het verkeer in en uit de Maastunnel.

Ook zal deze hoge wand van 35 meter oplopend tot 75 meter in de middag, als de zon in het westen staat,  een grote overschaduwing in ons fraaie park veroorzaken.

Ondanks al deze goed onderbouwde tegenargumenten en zonder zich af te vragen of bebouwing op deze unieke plaats wel wenselijk is heeft bouwwethouder Kurvers (VVD) de projectontwikkelaars toestemming gegeven een haalbaarheidsonderzoek te verrichten.  

Vervolgens, en nog voor de uitkomsten op tafel liggen, wil de wethouder perse de plannen er door drukken. Met als klap op de vuurpijl het zogenaamd vaststellen van de toetsingskaders waarbinnen de plannen volgens de gemeente moeten voldoen 1 op 1 over te nemen van de plannen zoals ingediend door de projectontwikkelaars. Maar nu op het papier van de afdeling stadsontwikkeling Gemeente Rotterdam. Dit is als de slager die zijn eigen vlees keurt.

Waarom juist daar?

De vraag die dan op komt: is deze wethouder een ondersteuner van projectontwikkelaars of een goed beheerder van onze stedelijke kwaliteiten? Het heeft er alle schijn van dat hij zijn taak, het houden van de Wet, minder belangrijk acht dan een handreiking aan private ondernemers die voornamelijk uit zijn op vastgoedwinsten. Realiseert onze wethouder zich wel dat hij op deze manier een van de mooiste stukken van onze stad verkwanselt?

Natuurlijk moeten er in Rotterdam woningen gebouwd kunnen worden. Maar waarom perse op deze zo bijzondere en kwetsbare plaats? Is dit om de rijkere woningzoekende duurdere appartementen te kunnen aanbieden met uitzicht op het Park en de Haven?

Dit ten koste van een open en waardevolle plek voor alle Rotterdammers en bezoekers?